نقش سبکهای یادگیری درتبیین انگیزه ی پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر

چکیده:مقدمه: آموزش و یادگیری به مثابه ی دو روی یک سکه اند و عامل مهمی که به معلمان کمک می کند تا شرایط را برای یادگیری موثر ایجاد کنند، توجه به سبک یادگیری دانش آموزان است ،زیرا آموزش بدون توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان می تواند منجر به هدر رفتن استعدادها و نیروها وامکانات شده وتلاش ها را با شکست مواجه سازد.هدف:پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه ی دانش آموزان با سبک های یادگیری متفاوت از لحاظ انگیزه ی پیشرفت و عملکرد تحصیلی انجام شد.روش: جامعه ی آماری عبارت از کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ی منطقه دو آموزش و پرورش شهر تهران بود، که در سال تحصیلی 93-1392 مشغول به تحصیل بودند. گروه نمونه ی شامل300 نفر از دانش آموزان بود که به روش نمونه گیری خوشه ایی انتخاب شدند. پژوهش از نوع علّی- مقایسه ای پس رویدادی بود. برای تعیین سبک های یادگیری دانش آموزان از سیاهه ی سبک های یادگیری کُلب (l.s.i) و برای سنجش انگیزه ی پیشرفت آنان از پرسشنامه ی انگیزه ی پیشرفت هرمنس (a.m.q) استفاده شد. معدل نمرات پایان سال تحصیلی دانش آموزان نیز به عنوان شاخص عملکرد تحصیلی در نظر گرفته شد.یافته ها: تجزیه و تحلیل آماری نشان داد، بین دانش آموزان با سبک های یادگیری مختلف از لحاظ انگیزه ی پیشرفت و عملکرد تحصیلی در سطح 5/. تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین، نتایج این پژوهش نشان داد که دانش آموزان دارای سبک یادگیری همگرا از انگیزه پیشرفت و عملکرد تحصیلی بالاتری برخوردار هستند و دانش آموزان دارای سبک انطباق یابنده از انگیزه پیشرفت و عملکرد تحصیلی کمتری برخوردارند. این نتایج دلالت ها و کاربردهایی برای آموزش و یادگیری مؤثر دانش آموزان دارد که در مقاله ی حاضر به آنها پرداخته می شود.